Ontdek het verhaal van Kasteel Bran | Geschiedenis Kasteel Bran

In 1377 vaardigde koning Lodewijk I van Hongarije een document uit dat de Saksen van Brasov toestond om een kasteel te bouwen. Als gevolg hiervan namen de Saksen van Transsylvanië deel aan de bouw van een stenen kasteel dat in 1388 werd voltooid. Het kasteel was bovenop een klif gebouwd en bood de bewoners een uitzonderlijk uitzicht. Het diende als douanepunt en fort om de oostgrens van Transsylvanië te verdedigen tegen de expansie van het Ottomaanse Rijk.

De koning koos de kasteelheer uit de Saksen die een belangrijke rol speelden in de geschiedenis van Transsylvanië.

Vlad Tepes, ook wel bekend als Vlad de Spietser, was in 1448 de bondgenoot van Bran en Brasov en hielp de prins van Transsylvanië bij de aanpak van het anti-Ottomaanse verzet. Begin 1459 passeerde zijn leger echter Bran om Brasov aan te vallen als oplossing voor een conflict tussen de Saksen en de Voivode van Walachije.

Saksen vroegen om hogere douaneheffingen en hadden Vlad Tepes' tegenstander voor de troon gesteund. Als gevolg daarvan verbrandde hij de voorsteden van Brasov en doodde hij duizenden Saksen. Dit maakte de Saksische gemeenschap woedend en zij zwoeren wraak te nemen door in hun verslagen te vermelden dat Voivode een meedogenloze tiran was.

Brasov verlengde de pacht van Kasteel Bran vele malen met de prinsen van Transsylvanië. Dit is inclusief de korte periode waarin het Ottomaanse Rijk het Hongaarse Rijk overnam in 1541. Maar in 1651 konden de inwoners van Brasov het kasteel eindelijk verkopen aan George II Rackoczi.

Vanaf 1687 maakte Transsylvanië deel uit van het Habsburgse Rijk, maar de beloften van de prinsen van Transsylvanië werden bevestigd door het Leopold Diploma. Dit omvatte de belofte van de verkoop van Kasteel Bran in 1651.

Na 1918 maakte Transsylvanië deel uit van Groot-Roemenië. Dus boden de burgers van Brasov in december 1920 Kasteel Bran aan Koningin Marie van Roemenië aan. Volgens de akte was ze een grote koningin die geliefd was bij de hele bevolking van het land en geluk en zegeningen verspreidde waar ze ook kwam.

Koningin Marie werd verliefd op het kasteel en restaureerde en verfraaide het om er de koninklijke residentie van te maken.

Tussen 1920 en 1932 verbouwde koningin Marie het kasteel tot een koninklijk zomerverblijf met de hulp van een Tsjechische architect, Karen Liman. Een 57 meter diepe put in het kasteel was verbonden met natuurlijke bronnen aan de andere kant van de vallei om het water naar het kasteel te brengen. In 1932 werd een waterkrachtcentrale toegevoegd aan de Turcu stroom om het kasteel en de steden Simon, Moeciu en Bran te verlichten.

Buiten het kasteel is een Engels park aangelegd met twee vijvers en een theehuis. Bovendien werd er een lift in de put geïnstalleerd om de koningin gemakkelijk toegang te bieden voor reizen tussen het kasteel en het park. Er werden ook een paar andere gebouwen toegevoegd, waaronder personeelswoningen, een gastenverblijf, een houten kerk, garage, stallen, enzovoort.

Na de dood van koningin Marie werd haar hart bewaard in een zilveren doos die verder in een sierlijke doos werd geplaatst. Deze kist werd ingepakt in de vlaggen van Roemenië en Engeland en vervolgens in een mobiele sarcofaag geplaatst in de Stella Maris kapel in het paleis van Balchik aan de Zwarte Zee.

In 1940, na de Weense Onderscheidingen, verloor Roemenië de gebieden aan de zuidelijke Donau. Het hart van koningin Marie werd toen teruggebracht naar Bran en in een grafkapel aan de overkant van de vallei van het kasteel geplaatst.

Na het bombardement van het Rode Kruis ziekenhuis door een Amerikaans vliegtuig, opende prinses Ileana een ziekenhuis in Kasteel Bran om de gewonde Brasov soldaten te behandelen. Het Hartziekenhuis van de Koningin bleef na 1945 gewonden en verminkten uit de oorlog behandelen, samen met de algemene bevolking.

Prinses Ileana diende als verpleegster en runde het ziekenhuis tot 1948.

Prinses Ileana keerde eind 1990 terug naar Kasteel Bran, alleen om getuige te zijn van de schade aan het kasteel en andere gebouwen. Ze stierf kort daarna op 21 januari 1991 en haar lichaam werd begraven in The Orthodox Monastery of Transfiguration Ellwood City, Pennsylvania. Zij was de stichteres en abdis van dit klooster.

Bij haar begrafenis werd een kistje met aarde van Kasteel Bran in het graf geplaatst. Deze grond werd verzameld toen ze uit het land werd verbannen.

In 1993 waren de restauratiewerkzaamheden aan het kasteel klaar en werd het heropend als museum. Op 18 mei 2006 werd het kasteel legaal teruggegeven aan de erfgenamen van prinses Ileana, maar de Roemeense regering beheerde het kasteel nog drie jaar.

Op 1 juni 2009 hadden de wettelijke erfgenamen, aartshertog Dominicus, aartshertogin Elisabeth en aartshertogin Maria Magdalena het kasteel volledig in bezit. Ze openden het eerste privémuseum in Roemenië in Kasteel Bran om de meubels en kunstcollectie van koningin Marie tentoon te stellen.